درامور تحقیقی فرایندی که با طرح مسئله آغاز می شود ناگزیر باید به نتیجه منتهى می شود و بدون نتیجهگیرى هیچ مسئله ای حل نخواهد شد، اساس این الگو در نمایش درمانی آن است که افرادی که برای رفع مسائل شان در محیط نمایش درمانی حضور یافته اند به نحوى از انحاء در رفع مسائل خود احساس رضایت کنند.
محقق باید بتواند تشخیص دهد که شواهد موجود تا چه اندازه او را در اثبات درستى یا نادرستى فرضیهها یارى خواهد کرد و این نتیجهگیرى تا چه حد معتبر خواهد بود، او باید نتایج گرفته شده را در حد اطلاعات موجود و آزموده شده بپذیرد .
او باید به خاطر داشته باشد که در علومانسانى و حتى علومتجربی، یافتههاى علمى قاطع و مطلق وجود ندارد و عموما نظریات نسبی و قابل تغییرند، آنچه امروز به عنوان حقایق علمى پذیرفته مىشود، ممکن است با گرد آمدن اطلاعات، تجارب و یافتههاى جدیدتر به نتایج دیگرى ختم شود .
وی باید پیشبینى کند که نتایج بدست آمده تحقیق چقدر و تا چه اندازه با موارد موجود و پیشین قابل تعمیم است.
براین اساس نمایش درمانی فرایندی درمان محور است که از منظر حصول نتیجه و رفع مسائل بغرنج روحی و روانی و جسمی درحوزه علوم کاربردی، درمانی و توانبخشی تعریف می شود ........(ادامه دارد......) - (برای دریافت و خرید کل مطلب از طریق به بخش ارتباط با ما مراجعه کنید )