حرف مفت !!!!
یادداشت از : دکتر مجید امرایی (دراماتراپیست)
حرف مفت چیست ؟ حرف مفت ترکیبی وصفی است که به معنی سخن پوچ ، سخن بی پایه و اساس، حرف بیهوده ، حرف بی ارزش ، حرف نامربوط و ... است .
اما حرف مفت گو کیست ؟ اصولا به کس یا کسانی حرف مفت گو می گویند که " زمان" ،"مکان" و" موضوع سخن" را در نظر نمی گیرند، به این معنی که حرف مفت گو هنگام سخن گفتن سه جنبه زیر را مد نظر قرار نداده است:
1) یا زمان سخن گفتن را ارزیابی نکرده است
2) یا مکان سخن گفتن را نمی شناسد
3) یا حول موضوع مورد بحث اطلاع چندانی ندارد و فقط می خواهد حرفی زده باشد و خودی نشان دهد که البته این مدل سوم را بسیار پیرامون خودمان دیده ایم ، یعنی کسانی که راجع به همه چیز حرف می زنند.
اما کی حرف مفت بزنیم و کی نزنیم ؟ با همه این حرف ها به نظر می رسد برخی مواقع نیاز است انسان حرف مفت هم بزند و این زمانی است که انسان بیش از حد خود را درگیر اصول و قواعد سخنوری و زیست ماشینی کرده است و به نوعی خود را درگیر قواعدی تکراری و دست و پا گیر کرده است ، این تکرار قاعده ای گاه موجب خستگی و افسردگی می شود مسئله ای که امروزه دنیای مدرن و ماشینی به شدت درگیر آن است ، در این مواقع پیشنهاد من این است که کمی هم حرف مفت بزنید و خیلی خودتان را درگیر اصول و قواعد سخنوری نکنید زمان و مکان و موضوع را در هم بریزید و حرف های مفت بزنید ، بخندید و اجازه دهید برای لحظاتی ذهن شما خودش را به روز کند ، البته باید مواظبت کرد که این پیشنهاد در حد یک زنگ تفریح باشد نه قاعده روابط اجتماعی و انسانی شما، اصولا در مواقعی که روابط جدی، رسمی و قاعده مند است حرف مفت زدن ممنوع است زیرا شخصیت و هویت زیستی و اجتماعی شما را تضعیف می کند به همین جهت نیاز است برخی مواقع خود را از زندگی رسمی و قاعده ای دور کنید و اجازه دهد جور دیگری باشید ، حرف مفت بزنید .
اما ریشه داستانی حرف مفت زدن چیست ؟ علیقلی خان مخبرالدوله چون از تشویق و تبلیغ پیرامون مخابرات تلگرافی طرفی نبست تدبیری به خاطرش رسید پس با اجازه ناصرالدین شاه قاجار به مردم اجازه داد که مجانی با دوستان یا طرف خود که در شهرهای اصفهان یا شیراز و تبریز و نقاط دیگر بودند صحبت کنند ، تا مردم یقین کنند که تلگراف شعبده بازی و جادوگری نیست.
پس مردم هم ازدحام کردند و سیل مخابرات به ولایات روانه شد، هرکس هر چه در دل داشت از سلام و تعارف و احوالپرسی و گله و گلایه و شوخی و جدی بر صفحه کاغذ آورده به طرف خود مخابره نمود زیرا نوشتن و ارسال "حرف مفت بود".
چندی بدین منوال گذشت و مقصود دولت در جلب تلگرافی حاصل گردید پس مخبرالدوله دستور داد متصدیان تلگرافخانه‌ها که از متقاضیان و طومارهای سلام و تعارف و احوالپرسی آنان برای مخابره البته حرف مفت و مجانی به ستوه آمده بودند این جمله را بر سر در ورودی تلگرافخانه الصاق نمایند " از امروز به بعد حرف مفت قبول نمی‌شود" و برای هر کلمه یک عباسی (یک پنجم ریال) حق المخابره دریافت می شود و به این طریق واژه ی حرف مفت اصطلاحی شد کنایی برای کسانی که حرف نابجا یا نامربوط می زنند ...