مجید امرایی گفت: باید از همه ظرفیتهای موجود استفاده شود تا مشهد را به عنوان مرکز هنری برای نمایش درمانی معلولین کشور تبدیل کرد . به گزارش دراما محله این کارگردان تئاتر که در مراسم رونمایی از کتاب «40 نمایشنامه کودکان و نوجوانان» که شب گذشته، 25 مرداد ماه در محل هتل پردیسان مشهد برگزار شد سخن می گفت اظهار داشت : از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر نهادهای متولی میخواهیم که به رشته نمایش درمانی، استقبال کنند تا از این طریق نیز این نهادها بتوانند خود را معرفی کنند؛ تا در این حوزه نیز شاهد این باشیم که از ظرفیت ها به درستی استفاده شده است.
وی ادامه داد: نمایش درمانی با تئاتر رسمی از تفاوتهای عمده ای دارد که از مهمترین تفاوتهای این دو هدف گزاری آنها است.
این مدرس دانشگاه خاطر نشان کرد: هدف عمده تئاتر رسمی، تولید اثر هنری است؛ یعنی همه گروه برای تولید یک اثر هنری تلاش میکنند، اما تنها هدف همه مجموعه و عوامل نمایش درمانی رفع یک مسئله است.
این نویسنده تئاتر اضافه کرد: تفاوت دیگر این تئاتر با تئاتر رسمی این است که برای تماشای تماشاگران و لذت بردن از آن تولید نمیشود؛ که تماشاگر بلیط تهیه کنند، در سالن حضور پیدا کنند و تئاتر تماشا کند بلکه در تئاتر درمانی معمولا تماشاگران بخشی از پیکره نمایش هستند. افراد و گروه برای یاد گرفتن چیزهایی از تئاتر به تماشای تئاتر میآیند.
امرایی از دیگر تفاوت بین این گونه از تئاتر در برابر تئاتر رسمی نام برد و اضافه کرد: در تئاتر رسمی معمولا کارگردان کار را برعهده میگیرد و متن نوشته و مجموعهای از افراد به قصد بازیگری در نمایش حضور مییابند. اما این اتفاقات در تئاتر درمانی نمیافتد و همه چیز فیالبداهه است و برای رفع مشکلی که افراد آن تئاتر را دچار مشکل کرده همه چیز جلو میرود.
این مدرس دانشگاه خاطر نشان کرد: شیوه نمایش درمانی در کشورهای مختلف به طریق مختلف انجام میشود و در ایران نیز این نمایش درمانی سابقه طولانی مدت دارد.
وی تصریح کرد: ابوعلی سینا و زکریای رازی از پیشگامان استفاده از نمایش درمانی در ایران بهشمار میروند.
این نویسنده تئاتر بیان کرد: آنچه که در حال حاضر از گروه معلولین میبینیم، کاری است که حتی گروههای سالم نیز نمی توانند آن را بهخوبی انجام دهند.
امرایی عنوان کرد: با برگزاری کارگاه آموزشی به نحوی که بتوان این نوع نمایش را در سطح جامعه گسترش داد، میتوان خوشبین بود که به معلولین کمک شود که در این راه پیشرفت قابل توجهی داشته باشند البته بایستی کسانی نیز باشند که بتوانند با معلولین کار کنند.