اخبار

۲۰ تير ۱۳۹۵

دکتر مجید امرایی در برنامه پرده ی آخر از شبکه رادیویی گفت و گو اظهار داشت: شخصیت محوری در یک تئاتر رسمی پرداخته شده ی ذهن یک نویسنده است؛ اما در نمایش درمانی این شخصیت فردی است دچار مسائل روانی مختلف.

برنامه پرده آخر با موضوع و بررسی تئاتر درمانی و با حضور دکتر مجید امرایی (درمانگر نمایش، پژوهشگر و مدرس دانشگاه) و غلامرضا عربی (کارگردان و نمایش درمانگر) روی آنتن رفت.
در این برنامه امرایی اشاره به دو شاخه ی سایکودراما و دراما تراپی گفت: معمولا واژه ی سایکودراما از طرف روانشناسان استفاده شده بیشتر کاربرد روان نمایش گری دارد و طرف دیگر دراماتراپی واژه ای است که توسط اهالی تئاتر به کار می رود که نوعی نمایش درمانی است.
وی در خصوص معنی واژه نمایش درمانی در تئاتر گفت: در طول تاریخ می بینیم که پیش از هر اتفاقی نمایش گری اتفاق افتاده است، حتی اگر روان نمایش گری باشد، باز در پس نمایش گری است که تمام وجوه روانی افراد دیده می شود.
این کارگردان ایرانی با بیان این که واژه ی نمایش درمانی بهترین واژه ای است که می شود برای این فرآیند درمانی استفاده کرد، افزود: هر کدام از واژه هایی که برای انجام فرآیند نمایش درمانی استفاده می شود می توانند در جایگاه خود معنایی به جا و خوبی داشته باشد، اما خارج از تمام این واژه ها مهم ترین پدیده ای که باید اتفاق افتد این است که مسائل روانی مورد نظر برطرف شود.
دکتر مجید امرایی با اشاره به ابزارهای درمانی در نمایش درمانی، اظهار داشت: اولین تئوری و اساس نمایش درمانی بر پایه ی نمایش گری است، به عبارتی دیگر یعنی فرد مورد نظر با قرار گرفتن در موقعیت نمایشی در صدد رفع مسئله ی خویش بر می آید.
وی همچنین در ادامه ی همین بحث و اشاره به تئوری اول نمایش درمانی تصریح کرد: اگر فرد مورد نظر و دچار مساله در موقعیت خلق نمایشی قرار گرفت با تئوری خود را بازی کردن و تخلیه کردن پیش رفت سریع ترین راه را برای درمان مسایل روانی خویش انتخاب کرده است.
این درمانگر نمایش با اشاره به تئوری دوم نمایش درمانی و مشاهده گری، افزود: افرادی که قرار است در پروسه ی نمایش درمانی قرار بگیرند به دو گروه و دو دسته تقسیم می شوند؛ عده ای از این ها دچار مساله هستند و به دنبال رفع ان، برخی دیگر به طور فراگیر در پی فراگیری نمایش درمانی به این حوزه مراجعه کرده اند.
وی با اشاره به تمایزها مشاهده گری و بازی گری در نمایش درمانی، اظهار داشت: کسانی که با تئوری مشاهده گری به نمایش درمانی مراجعه می کنند، در جریان درمان فعال بوده و به طوری مداخله گر در پروسه نمایش درمانی حضور دارند.
دکتر مجید امرایی با بیان این که مشاهده گران در تئاتر درمانی صرفا برای دیدن و تماشا حضور ندارند، گفت: در تئوری مشاهده گری افرادی که برای نمایش درمانی در جریان درمان قرار دارند، هر آن ممکنم است مداخله ای پیش بینی نشده ای را در نمایش داشته باشند.
وی در خصوص هویت و شخصیت های موجود در تئاترهای رسمی اظهار داشت: در نمایش درمانی فرد دچار مساله مثال تطبیقی شخصیت محوری تئاتر را دارد.
این کارشناس درمانی تئاتر با بیان این که شخصیت محوری در تئاتر شخصیتی نگاشته شده است، ادامه داد: شخصیت محوری در یک تئاتر رسمی پرداخته شده ی ذهن یک نویسنده است؛ اما در نمایش درمانی این شخصیت فردی است دچار مسائل روانی مختلف.
وی با اشاره به نقش یک نمایش درمان گر در نمایش درمانی، گفت: علاوه بر حضور یک نمایش درمانگر در طول پروسه ی درمانی یک فرد حضور فردی به عنوان یاور نمایشی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
این پژوهشگر حوزه ی نمایش درمانی همچنین در ادامه افزود: یاور نمایش می تواند علاوه بر نمایش درمان گر می تواند جزوی افرادی باشد که در طول جریان درمان مشغول به بازی سازی است و به تمام تکنیک های بازی سازی آشنایی کافی دارد.
وی با بیان این که یک نمایش یاور فردی خلاق و بداهه پردازی صرف است، اظهار داشت: حضور حضار در روند نمایش درمانی به دو قسمت تقسیم می شود، از میان این حضار یا افرادی هستند که در پی فراگیری نمایش درمانی به سالن مراجعه کرده اند، و یا افرادی هستند که در مساله ی فرد مورد درمان با آن اشتراک دارند.
دکتر مجید امرایی در خصوص فضای اجرای نمایش درمانی گفت: معادل صحنه در تئاتر برای نمایش درمانی یعنی جایی که قرار است درمان در آن اتفاق افتد، این صحنه محدودیتی خاص ندارد.
فایل صوتی برنامه پرده آخر از وبگاه شبکه رادیویی گفت و گو قابل دریافت بوده همچنین متذکر می شود این برنامه جمعه ها از ساعت 16 الی 17 از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن می رود.