نمایش درمانی روش درمانی روانکاوانه :
روش درمان روانکاوانه چیست؟ این نوع درمان یکی از معروف ترین رویکردهای درمانی روانشناختی است ، روش درمان روانکاوانه توسط [1]" زیگموند فروید" بنیانگذاری شد ، {هدف اصلی درمان روانکاوی این است که به افراد کمک کند به تعارض‌های ناخودآگاهی که براساس آرزوهای برآورده نشده کودکی پدید آمده‌اند و به شکل علایم مسئله آفرین بروز می‌کنند ، بینش پیدا کنند و به الگوهای بالغ بیشتری از تعامل و رفتار دست یابد، آن چیزی که از اهداف مهم نمایش درمانی نیز هست}.
به عنوان مثال) در نمایش درمانی آگاهی بخشی به تعارضات در قالب دو تکنیک " بازی نقش ها " و" جابجایی نقش ها " به دست می آید .
نقش روانکاوانه نمایش درمانی در روش درمان روانکاوانه چیست؟ نمایش درمانگری که روانکاوی می کند در گفت و گو و عملکرد های مراجعان به دنبال کشف الگوها یا رویدادهای مهمی درگذشته است، مسائلی که ممکن است در مشکلات فعلی بیمار نقش داشته باشند، این درمانگر با بهره گیری از این مسائل و ایجاد موقعیت های مشابه در بازی نمایشی تلاش می کند شیوه های جدید مواجهه و یا کنار آمدن با مسئله را به مراجع خود بیاموزد (امرایی و همکاران 2002).
[1] زیگموند فروید (به آلمانی: Sigmund Schlomo Freud) (تلفظ آلمانی: [ˈzi:kmʊnt ˈfʁɔʏ̯t] (به چکی: Sigismund Schlomo Freud) (زادهٔ ۶ مهٔ ۱۸۵۶ - درگذشتهٔ ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹) عصب شناس اتریشی است که پدرعلم روانکاوی شناخته می‌شود. فروید در سال ۱۸۸۱ازدانشگاه وین پذیرش گرفت و سپس در زمینه‌های اختلالات مغزی و گفتاردرمانی و کالبدشناسی اعصاب میکروسکوپی در بیمارستان عمومی وین به تحقیق پرداخت. او به عنوان استاد دانشگاه در رشته نوروپاتولوژی درسال ۱۸۸۵ منصوب و در سال ۱۹۰۲ به عنوان پروفسور شناخته شد. درایجاد روانکاوی و روش‌های بالینی برای روبرو شدن با علم آسیب‌شناسی روانی ازطریق گفتگو بین بیمار و روانکاو فروید تکنیک‌هایی را مثل استفاده از تداعی آزاد(به روشی گفته می‌شود که در آن بیمارهرآن چه را به ذهنش خطور می‌کند، بیان می‌نماید) و همچنین کشف انتقال (فرایندی که درآن بیماروروانشناس خاطرات کودکی خود را با هم درمیان می‌گذارند)و همچنین فرایند تحلیلی روانشناسی را ارائه کرد.