یادداشت ها

دسته: متفرقه
۳۰ تير ۱۳۹۳

به گزارش روابط عمومی اداره برنامه های تئاتر و خانه نمایش: در ادامه استقبال هنرمندان از نمایش پرده برداری به کارگردانی حسین رحیمی ،این نمایش در دوروز گذشته میزبان هنرمندانی از جمله شهرام کرمی، مجید امرایی- فرزانه نشاط خواه – مجید جعفری- حسن باستانی بوده است .

شهرام کرمی پس از دیدن این نمایش بسیار تحت تاثیر بازی این بازیگران معلول ذهنی قرار گرفت و به همین بهانه یاداشتی را در خصوص این نمایش نوشته است که به قرار زیر می باشد:

این روزها در خانه نمایش اداره تئاتر یک نمایش بسیار ستایش‌انگیز در حال اجرا می‌باشد. نمایشی که با دیدن آن ممکن نیست بازیگر و عوامل آن را ستایش نکنید. با دیدن این نمایش تاثیر گذار قدرت و عظمت و شگفتی هنر تئاتر برای لحظاتی در وجودم شکل گرفت. با خودم فکر کردم چقدر یک هنر می‌تواند تاثیر گذار و دگرگون کننده باشد.

نمایش پرده برداری نوشته روسودی سان سکوندو به کارگردانی حسین رحیمی که با حضور دو بازیگر معلول اجرا می‌شود. نمایش زیبا و تاثیر گذار است نه به خاطر اینکه دو معلول در آن بازی می کنند و ما را دچار احساس و ترحم می کنند. نمایش جذاب و تاثیر گذار و اجرایی حرفه‌ای است برای اینکه بازیگران آن با شعور و شوق و بسیار هنرمندانه عمل می‌کنند. وقتی نمایش شروع شد خالی از ذهن و به توقع یک نمایش معمولی در سالن نشسته بودم. بازیگر استثنایی کار شنو قادری که گاهی بیان او هم به تناسب کاراکتر نمایش قابل فهم نبود مرا جذب خود کرد. لحظات متنوع از خنده و گریه و احساس در بازیگری او دیدم که برای لحظه به لحظه آن یک بازیگر موثر را احساس کردم که با شعور خود بازی می‌کرد. حرکت دست و پاهای کج این دختر مرا جذب کرد که چقدر این دختر باور پذیر بازی می‌کند. چقدر خوب......
بازیگر مقابل او اما نقش یک مجسمه را داشت. مهران قندهاری که در چند صحنه حرکت می‌کرد و موقعیت‌های بسیار موثری در کار او وجود دارد. به نظرم کارگردانی این کار از یک متن معمولی عالی بود. بخصوص در هدایت بازیگر. کار این کارگردان جوان حسین رحیمی را نباید فراموش کرد.
اما جادوی این نمایش وقتی بود که از نیمه نمایش حس کردم که این بازیگران معلول هستند. وقتی نمایش تمام شد برای خلق لحظات تاثیر گذار این اثر با تمام وجودم دست زدم. آنجا که دیدم بازیگران نمایش حتی قدرت حرف و ارتباط ندارند ولی در نمایش بسیار درخشان بازی کردند فقط برای معجزه زندگی و نمایش خدا را یاد کردم. خدای بزرگ!.... چقدر هنر تئاتر معجزه بزرگی است!
شنو قادری در کودکی در اثر بمباران در پاوه نیمه بدن او فلج شده و دچار فلج مغزی است. باید با جسارت بگویم بازی ستایش انگیز و باور پذیر این بازیگر معلول که با تمام حس و وجودش بازی می کرد بسیار موفق‌تر از بسیاری از بازیگران پرادعا و مغروری است که فقط فخرفروشی آنها در سالن خودنمایی می‌کند!
بدون اینکه بخواهم با احساسات خودم در دیدن یک نمایش با حضور دو معلول نظر بدهم به خاطر بازی هنرمندانه این نمایش بخصوص شنو قادری این نمایش را اثری ستایش‌‌آمیز و شریف و موثر می‌دانم.
این نشانه قدرت هنر است. نشانه عظمت و معجزه هنر تئاتر است. باید هنر تئاتر را به خاطر خلق چنین آثاری ستایش نمود. تئاتر هنری است که می تواند دنیا و ما را تغییر دهد.
دوستان برای دیدن یک تئاتر خوب این نمایش را از دست ندهید. کمتر پیش می‌آید که بتوان چنین آثاری را دید